Net iets te lang met je vinger bij het vlammetje van de kaars en binnen enkele minuten verschijnt er al een blaar op je vinger. Je hebt je vinger verbrand. Gelukkig is het blaartje binnen een paar dagen compleet hersteld. Dit is niet altijd het geval met een verbranding.

Hoe erger een brandwond, hoe dieper deze is. De mate van verbrandheid hangt af van de temperatuur, de oorzaak van de verbranding (kachel, warme koffie, stoom, vloeibare stikstof, vuur, koelgas of straling van bijvoorbeeld de zon) en de tijd dat de hitte inwerkt op je huid. Samen zorgen ze voor een verbranding die in drie categorieën te verdelen valt.

Eerstegraads verbranding

Je huid verbranden kan al via de zon. Iets te lang in de brandende zon en je huid is, als je pech hebt, knalrood. Je huid is rood, pijnlijk, droog en soms wat opgezwollen. De verbranding is een eerstegraads verbranding en daarmee de mildste verbranding. De verschijnselen van de verbranding gaan na een paar dagen weg, de huid is immers niet beschadigd.

Tweedegraads verbranding

Er zijn twee soorten tweedegraads verbrandingen: oppervlakkige en diepe tweedegraads verbranding. De oorzaak van een tweedegraadsverbranding kan uiteenlopen. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je je flink hebt verbrand aan het randje van de oven. Bij een tweedegraads verbranding ontstaat er een blaar. Als het om een oppervlakkige verbranding gaat, is de opperhuid beschadigd en is de wond rood, pijnlijk en nat.

Bij een diepe tweedegraadsverbranding is behalve de opperhuid ook de lederhuid (de tweede huidlaag) beschadigd. De wond is dan roodachtig/wit, zeer pijnlijk en nat. Bij een oppervlakkige verbranding herstelt de huid zich in de meeste gevallen goed. Met behulp van zalven, crèmes en speciale verbandmiddelen is de wond binnen twee à drie weken genezen. In het uiterste geval zal er donorhuid nodig zijn voor de genezing van de wond. Bij een diepe verbranding blijft er vaak wel een litteken zichtbaar.

Derdegraads verbranding

De ergste en meest zichtbare verbranding is een derdegraads verbranding. De hitte en de tijd dat de vloeistof of het vuur op je huid heeft ingewerkt is zo lang dat de huid tot aan het vetweefsel is verbrand. Je huid is niet enkel wat rood maar wit of zelfs zwart. De huid voelt droog en leerachtig aan en doet wonder boven wonder nauwelijks pijn. Je voelt geen pijn omdat je huid is zo verbrand dat ook de zenuwen in de huid zijn aangetast. Deze zenuwen zouden normaal gesproken de pijnprikkels namelijk doorgeven aan de hersenen. Behalve de zenuwen zijn ook de bloedvaten, talg- en zweetklieren verwoest. Derdegraads brandwonden kunnen dodelijk zijn. Dit komt omdat er een grote kans is dat iemand een infectie op kan lopen omdat je huid je niet langer beschermt. Bacteriële infecties bij brandwondenslachtoffers zijn dan ook de hoofdzaak van het overlijden.

Als je derdegraads verbranding op je lichaam hebt herstelt dit niet zoals bij een andere soort verbranding. Je huid is dermate beschadigd dat er een operatie aan te pas komt. De arts zal de verkoolde en beschadigde huid verwijderen en deze vervangen door goede stukken huid. Deze kunnen van andere plekken op je lichaam komen of zijn afkomstig van een donor. Dit noem je een huidtransplantatie. Het is altijd maar de vraag of je lichaam de huid accepteert. Als je als kind brandwonden oploopt zul je verschillende keren geopereerd moeten worden. De verbrande huid groeit namelijk niet meer mee.

Nooit meer hetzelfde

Ondanks een goede verzorging van de verbrande huid wordt deze nooit meer hetzelfde. Naarmate de jaren verstrijken worden de littekens vlakker en krijgen ze meer kleur. Toch blijven ze altijd goed zichtbaar. Nadat de brandwond aan de oppervlakte is genezen is de huid nog niet volledig hersteld. Afhankelijk van de diepte van de wond kan dit enkele wekten tot vele jaren duren. In deze periode zal je te maken krijgen met een verandering van de kleur en structuur van je huid. Zo kan het van een gladde en roze verbranding vlak na het herstel tot een donkere en hobbelige huid gaan. Een ding is zeker, je oude huid krijg je nooit meer terug bij een derdegraads verbranding.

Sophie Moerland