Na een lange winter zijn er maar weinig mensen die niet blij zijn met de warmere temperatuur, de bladeren die aan de bomen verschijnen, de bloesem die tevoorschijn komt en tal grassoorten en bloemen die zich laten zien. Toch is er een groep die hier niet blij mee is: de hooikoortspatiënten.

Hooikoorts is een vorm van allergie. Als je last hebt van hooikoorts dan ben je overgevoelig voor bepaalde soorten stuifmeel van bomen, planten en grassen. Dit stuifmeel hangt in de lucht en verplaatst zich dan ook gemakkelijk. Op deze manier komt het in je neus, ogen, mond, keel en luchtpijp terecht. Bij iemand met hooikoorts reageren de slijmvliezen heel erg op dit stuifmeel, ze raken geprikkeld.

Klachten

De prikkeling van de slijmvliezen veroorzaakt klachten, deze zijn bij iedereen verschillend. Zo kunnen je ogen branderig aanvoelen, jeuken of tranen. Het kan zijn dat je veel moet niesen omdat je neus erg jeukt. Sommige mensen hebben last van een kriebelhoest omdat hun keel droog en branderig aanvoelt. Weer een ander heeft last van een vol gevoel in zijn hoofd of zelfs een koortsig of moe gevoel.

Hooikoortspatiënten hebben alleen in bepaalde periodes van het jaar last van de allergie. In de winter, wanneer er amper iets bloeit, zal iemand die last heeft van hooikoorts niets merken van de allergie. Dit verandert wanneer de eerste bomen hun blad beginnen te ontwikkelen en de eerste planten beginnen te bloeien.

Al vanaf februari kunnen de klachten verschijnen. Dit kan doorgaan tot en met eind september. Wanneer je er precies last van hebt is geheel afhankelijk van de bloeiperiode van bepaalde bomen, grassen en planten. Vooral op warme winderige dagen hebben hooikoortspatiënten erg veel last van de allergie. Er zweven dan namelijk miljoenen pollen in de lucht. Een flinke regenbui is dan erg welkom, de pollen spoelen dan namelijk uit de lucht. Hoeveel last je er van hebt is per persoon verschillend. De een zal maandenlang lang met een zakdoek in zijn zak lopen waar de ander er af en toe een dagje last van heeft.

Wat gebeurt er in je lichaam?

Je lichaam beschermt zichzelf tegen stuifmeel, pollen, door bij het eerste contact antistoffen aan te maken. Deze antistoffen noemen we IgE, dit is een type imuunoglobine. Deze stof die de pollen tegenwerkt zet zich op de indringer vast als deze je lichaam binnenkomt. Dit doet de stof met behulp van mestcellen. Mestcellen zijn cellen die indringers onschadelijk kunnen maken en komen voor in de luchtwegen en longen. Na het eerste contact is de antistof, de IgE, klaar om een volgende ‘aanval’ te bestrijden. De antistof heeft zich namelijk vastgezet op de mestcel. Als er meer pollen binnendringen gaat het mis. De mestcel moet nu echt aan het werk. Als er zich pollen je lichaam binnendringen laat de antistof de mestcel los en gaat deze af op de indringer om deze onschadelijk te maken. Dan scheurt de wand van de mestcel en komt er histamine vrij, dit is de daadwerkelijke stof die de pollen onschadelijk maakt. Op dit moment ontstaan de verschijnselen.

De histamine verwijdt de bloedvaten zodat afvalstoffen snel kunnen worden afgevoerd en antistoffen snel kunnen worden aangevoerd. Bij iemand die last heeft van hooikoorts ontstaat er een overmatige histaminereactie. Je slijmvliezen zwellen erg op en je gaat meer slijm produceren. Hierdoor raakt bijvoorbeeld je neus verstopt. De histamine hecht zich ook vast aan bepaalde zenuwuiteinden, je kan hierdoor jeuk krijgen of er kunnen niesbuien ontstaan.

Of je last hebt van hooikoorts is grotendeels erfelijk bepaald. Als een van je ouders hooikoorts heeft heb jij 30% kans op de allergie, bij beide ouders is dit 50%. Vaak is het zo dat je er op jonge leeftijd al gevoelig voor bent en je in de loop der jaren alleen maar gevoeliger voor wordt Toch kan je ook hooikoorts krijgen terwijl je ouders geen last hebben van de allergie..

Sophie Moerland