Een zwelling in je hals, moeite met slikken en zelfs ademen, een lager wordende stem en nog vele andere kwalen. Dit zijn zomaar wat symptomen van struma: een van de meest voorkomende schildklierproblemen.

De schildklier

Struma duidt simpelweg op een opgezette schildklier. De schildklier is een kleine klier in de hals, net onder de adamsappel, en weegt ongeveer twintig tot vijfentwintig gram. Struma is een zwelling aan de voorzijde van de hals. Deze is zichtbaar als een, soms pijnlijke, zwelling die tijdens het slikken met de adamsappel in de keel meebeweegt. Deze vergroting noemt men ook wel een kropgezwel. Zo’n gezwel kent een heel scala aan oorzaken en ook wil het niet altijd zeggen dat er sprake is van een ziekte, want het kan ook voorkomen tijdens de pubertijd of de zwangerschap. Ook een tekort aan jodium kan de boosdoener zijn. Jodium zorgt namelijk voor de aanmaak van schildklierhormonen, dus bij onvoldoende jodium zal de klier sneller gaan werken waardoor deze opzwelt.

Struma

Enerzijds kan struma, zoals je net al kort hebt kunnen lezen, het gevolg zijn van een te snel werkende klier, waardoor je afvalt, je trek toeneemt, last hebt van een droge huid en slapeloosheid. Zogenaamde toxische struma duidt dan op een te hoge aanmaak van schildklierhormonen vanwege de versnelde werking. Anderzijds kan struma ook het gevolg zijn van een te traag werkende schildklier. In zo’n geval voel je je vermoeid, neem je in gewicht toe, kun je te maken krijgen met haaruitval en wordt je stem lager. Daarnaast kan struma wijzen op een aantal ziektes, zoals de ziekte van Graves (overactieve schildklier en overmatige hormoonproductie) en de ziekte van Hashimoto (een chronische ontsteking van de schildklier). Ook kan struma een uiting zijn van een subacute thyroiditis, een virusinfectie aan de schildklier. En alsof we nog niet alles hebben gehad, komt struma ook voor bij schildkliertumoren (goed- en kwaadaardig), en bij schildklierhormoonafwijkingen: een genetisch enzymgebrek waardoor normale hormoonaanmaak niet kan plaatsvinden.

Struma kent twee verschijningsvormen: een diffuse zwelling en een nodulaire zwelling (knobbels). In het geval van een diffuse zwelling bij een ongecompliceerde struma, treedt de zwelling op tijdens de pubertijd of de zwangerschap. Er is dan weliswaar sprake van een zwelling, maar de werking van de schildklier wordt echter niet verstoord.

Behandeling

De behandeling hangt af van het type struma en het functioneren van de schildklier. Zowel medicatie en behandeling met radioactief jodium (in te nemen als een drankje) als een operatie (waarbij de schildklier geheel of gedeeltelijk wordt weggenomen) behoren tot de mogelijkheden. Als er na de behandeling niet meer voldoende eigen schildklierhormonen worden aangemaakt, dan is levenslange inname van medicijnen ter vervanging van die hormonen noodzakelijk.

Linda Corporán