Het lichaam bezit veel verschillende soorten reflexen. Deze reflexen zorgen er voor dat wanneer je je vinger brandt, deze automatisch terug getrokken wordt zonder dat je er over na hoeft te denken. Dit zou alleen maar tijd kosten.
Dit geldt ook voor je kniereflex. De kniereflex zorgt ervoor dat je stabiel blijft staan zonder dat je daar bij na hoeft te denken.
Zo werkt het
Je bent vast wel eens bij de dokter geweest en dat hij dan je kniereflex testte. De dokter slaat dan met een hamertje op je knie wat als gevolg heeft dat je onderbeen naar voren schiet.
Wat de dokter dan precies doet is het volgende: hij slaat op een pees die over het kniegewricht heen loopt. Deze pees vormt de verbinding tussen de spier op je bovenbeen en het bot van je scheenbeen. Die pees is weinig tot niet elastisch, dus als hij daar op slaat rekt niet die pees, maar je spier uit. In die spier zitten zogeheten ‘spierspoeltjes’ die meten hoe ver je spier is uitgerekt of hoe lang je spier is. Deze informatie geven ze via zenuwen door aan je ruggenmerg waar het verwerkt wordt.
Wordt je spier opgerekt zonder dat jij dat wil, dan volgt een reflex. Een signaal wordt dan weer vanuit je ruggenmerg naar de spier gestuurd met de boodschap dat deze moet samentrekken.
Dit gebeurd dan ook bij je bovenbeenspier, die dan je scheenbeen omhoog trekt en daar heb je je reflex.
Typerend voor een reflex is dat het signaal niet helemaal naar de hersenen gaat. Dit zou te veel tijd in beslag nemen door de reactietijd die er bij komt en je reactie zou te laat komen.
Zoals in het voorbeeld in de inleiding; zou het signaal via de hersenen gaan, dan duurt het even voordat je reageert en heb je je vinger al verbrand. Hoe langer dit zou duren, hoe erger de verwondingen.
In het geval van de kniepeesreflex: deze zorgt ervoor dat je in balans blijft, zou je er over na moeten denken, dan zou je al gevallen zijn voordat het signaal bij je spieren aan komt.